พยัคฆ์​น้อยOที่รักของลาสBossA Yuri

ระบบใหม่กำลังดาวโหลด...

ระบบกำลังทำการเลือกโฮสต์​จากประชากรที่กำลังจะเสียชีวิต100ล้านคน...

ระบบพบคนที่เหมาะสม... 

ในคืนที่เงียบสงบหญิงสาวคนหนึ่งกำลังนั่งโดยสารอยู่บนเครื่องบินโดยสายตายังคงจับจ้องไปที่นิยายในมือที่มีชื่อว่าตำนานรักเทพเจ้าก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วหยิบนิยายเล่มใหม่ออกมานิยายเล่มนี้มีชื่อว่าตำนานรักเลือดปีศาจ

(ไรท์:อุ้ยนิยายเล่มแรกอะไรนะคุ้นๆไหม)​

หญิงสาวเริ่มอ่านไป​ ​2ชั่วโมง​โดยไม่วางตาเมื่ออ่านจบเล่มเธอกำหมัดแน่นพร้อมกับบ่นในใจ

(ผู้เขียนบ้าไปแล้วตอนจบนี่มันอะไรกันโหดเป็นบ้านี่แค่เล่มที่3 เองนะพึ่งจะครึ่งเรื่องลาสบอสฆ่าคนไปเยอะเกินไปไหม!น่ากลัวเป็นบ้าเลย​แล้วอะไรกันไอพระเอกโง่กับนางเอกชาเขียว! พวกแกใช้แผนการที่น่าสมเพช​ในการสังหารลาสบอสเป็นต้นเหตุให้ทั้งสามโลกหรือตัวประกอบหลายคนต้องตายเป็นคู่รักที่โง่กันจริงๆ! )

ในขณะที่​หลินซีกำลังบ่นอยู่ในใจเครื่องบินก็เกิดขัดข้อง.. 

"ประกาศ! ประกาศ! เครื่องบินเกิดขัดข้องชั่วคราว!ขอให้ผู้โดยสารโปรดสงบสติอารมณ์​"

เสียงกรีดร้อง​ของผู้โดยสารดังก้อง

กรี๊ดดดด

"ประกาศ! ประกาศ! ผู้โดยสารกรุณาสวมหน้ากากออกซิเจนแล้วรัดเข็มขัดไว้ให้แน่น ..."

"ปัง--"

ไฟกำลังลุกลามและคลื่นความร้อน ชนหน้าผู้โดยสารทุกคน…ในความมืดมิดหลินซีรู้สึกว่าตัวเองกำลังล่องลอยอยู่ในความมืดอยู่จนกระทั่งเสียงแปลกๆดังก้องเข้ามาในหัว

(ระบบ:ตรวจพบค่าการเต้นของหัวใจโฮสต์​ผิดปกติ)​

หลินซีได้ยินเสียงปริศนาดังออกมาในหัว

(ระบบ:สวัสดี​โฮสต์ที่รัก​ ​ได้โปรดอย่างกังวลในตอนนี้​ ระบบจะอธิบาย​สถานการณ์​ให้โฮสต์​ได้ฟัง..โฮสต์​ถูกส่งมาในโลกแห่งภารกิจที่สำนักงานได้เลือกเอาไว้แล้วเหตุผลที่ต้องส่งโฮสต์​มาเพราะว่าในชีวิตก่อนของโฮสต์​ได้เสียชีวิตลงใน​ วันที่1 มกราคม​ 2564 เวลา20:23น.​ สาเหตุการณ์​เสียชีวิตมาจากเครื่องบินเกิดขัดข้อง​และระเบิด..) 

เสียงอิเล็กทรอนิกส์​อธิบายอย่างราบรื่นทว่าจิตใจของหลินซีกับสับสน

"ระบบ.. นี่ฉันตายแล้วจริงๆหรอ? " 

(ระบบ:ใช่แล้วตอนนี้โฮสต์​อย่าเสียใจไปเลยระบบได้เลือกคุณให้คุณมีชีวิตอีกครั้ง! ตอนนี้มาสนุกกับชีวิตใหม่กันเถอะโฮสต์!)​ ระบบร่าเริง

หลินซีรู้สึกแปลกๆกับเสียงอิเล็กทรอนิกส์​ที่กำลังแกล้งทำเป็นร่าเริงทั้งๆที่น้ำเสียงดูราวกับเครื่องจักร​ที่ไร้อารมณ์​ทว่าจิตใจของหลินซีกับว่างเปล่าเธอพึมพำ​เบาๆ"ฉันไม่เสียใจหรอกนะที่ตาย...ฉันเบื่อกับชีวิตแล้วล่ะ​ เงินก็ไม่มี​ แฟนก็ไม่มี​ ครอบครัวก็ไม่มี​ มันช่างน่าสมเพช​กับชีวิตแบบนั้น" หลินซีกล่าวด้วยน้ำเสียงอมทุกข์​

(ระบบเข้าใจความรู้สึกของโฮสต์​เพราะยังงี้ระบบถึงได้เลือกโฮสต์​โดยเฉพาะ! เอาล่ะโฮสต์​เรามาเข้าเรื่องกันเถอะตอนนี้ระบบจะเริ่มตรวจสอบภารกิจที่ทางสำนักงานS​ ส่งมารอสักครู่... )​

ในขณะที่หลินซีกำลังรอระบบอยู่จู่ๆเสียงตื่นตระหนก​ของระบบก็ปลุกหลินซีที่กำลังเหม่อลอย​

(ระบบ:แย่แล้ว!!! โฮสต์​ระบบเกิดข้อผิดพลาดทางสำนักงานแจ้งมาว่า​ ตอนนี้โฮสต์​ถูกดึงเข้ามาในโลกที่อันตรายระดับ​ ​​10ดาว! ผู้ที่จะเข้ามาได้อย่างน้อยต้องเป็นโฮสต์​ที่มีระดับพนักงานอยู่ที่ระดับSหรือผู้ที่สำเร็จ​ภารกิจ​อย่างน้อย1,300,000โลก!!!  โฮสต์​คุณเป็นเพียงผู้เริ่มต้นรวมถึงฉันด้วยแบบนี้แย่แล้วโฮสต์!!! )​ระบบร้องค่ำครวญ​

"ห๊ะ?!!!!​" 

(ไอระบบบ้านี่แกจะพาฉันมาตายอีกรอบใช่ไหม!!) หลินซีไม่ได้กล่าวไว้

คำเตือน​ บทที่1  ตัวอย่างมีNcนิดๆ